| Gün doğarken her sabah Bir kız geçer kapımdan
 Köşeyi dönüp kaybolur
 Başı önde yorgunca
 
 Fabrikada tütün sarar
 Sanki kendi içer gibi
 Sararkende hayal kurar
 Bütün insanlar gibi
 
 Bir evi olsun ister
 Birde içmeyen kocası
 Tanrı ne verirse geçinir gider
 Yeterki mutlu olsun yuvası
 
 Dışarda bir yağmur başlar
 Yüreğinde derin sızı
 Gözlerinden yaşlar akar
 Ağlar fabrika kızı
 
 Oysa yatağında bile
 Birgün uyku göremez
 İhtiyar anası gibi
 Kadınlığını bilemez
 
 Makineler diken gibi
 Batar hergün kalbine
 Yün örecek elleri
 Hergün ekmek derdinde
 
 Gün batarken her akşam
 Bir kız geçer kapımdan
 Köşeyi dönüp ksybolur
 Başı önde yorgunca
 
 Fabrikada tütün sarar
 Sanki kendi içer gibi
 Sararkende hayal kurar
 Bütün insanlar gibi
 |