| Bize kalan insanlığa bırakmakIstediğimiz değildi
 Binlerce fidan ektik halkın çölüne
 Su vermediler eğildi
 
 Bizim eskiden öfkelerimiz vardı
 Kızaran yanakları öpmelere utandık
 Sonra suç olmak girdi araya
 
 Bizim eskiden umutlarımız vardı
 Yıkılan duvarların gövdesine yaşlandık
 Sonra yanılmak girdi araya
 
 Bize kir bize pas bize tortusu kaldı
 Dostlar tükenip düştüler
 Yok olma korkusu kaldı
 
 Bizim eskiden gülüşlerimiz vardı
 Kırılan yüreklere öylesine dağıttık
 Sonra ağlamak girdi araya
 
 Bizim eskiden öfkelerimiz vardı
 Tutuşan dağların seherine yar olduk
 Sonra vurulmak girdi araya
 
 Bize kan bize ter bize gözyaşı kaldı
 Yıllar çiğneyip geçtiler
 Yaşama telaşı kaldı
 |